Costa verde in Spanje: rondrit langs de kust vanuit Zarautz.

"Work hard, play hard" is ons motto. De voorbije weken hebben we het werken in schoonheid kunnen afsluiten voor 2016. De target van de matroos is binnen en de dringende klussen van de kapitein zijn uitgevoerd. Tijd om te genieten!
Na lang twijfelen naar waar juist we in Spanje zouden gaan hebben we beslist om onze rondreis te starten aan de Costa Verde. Het weer is er vaak wat minder maar de regio lijkt ons heel mooi en we hadden zin om een nieuwe regio in Spanje te ontdekken. 
Op zaterdag zijn we na het inpakken nog vertrokken, tot in Colombiers, nabij Béziers. Hier was het al donker toen we aankwamen. De camping was drassig.

De volgende ochtend reden we door naar Zarautz, nabij San Sebastian. We zitten momenteel 705km van huis. 

 Onderweg hadden we vaak zicht op de Pyreneeën.

Eens aangekomen in Zarautz waren we blij verrast met het uitzicht vanop de camping. We hadden vooraf gelezen dat er enkele staanplaatsen waren met een mooi uitzicht maar zo indrukwekkend hadden we het niet durven hopen. En als kers op de taart is er ook gratis internet en vers brood op de camping. Hier blijven we nog even... 

 Het uitzicht vanuit ons caravanneke.

Het weer is hier wat wisselvallig. De ene moment heb je wat zon, vervolgens is het bewolkt. De temperaturen zijn vrij aangenaam rond de 10°C en geen wind.

  

 De roodborstjes zijn hier talrijk aanwezig. We zijn hier nog maar 24 uur en hebben er al een tiental zien voorbij vliegen.

 De ruwe kust doet ons wat aan Bretagne denken.

We stopten even in Mutriku waar we een vismijn tegen kwamen. Veel verser kan je je vis niet wensen. Jammer genoeg konden we er geen kopen aangezien we het niet koel konden houden.

 Zoek de zwemmer (zonder wetsuit)...

Vervolgens passeerden we langs Ondarroa.

We stopten in Lekeitio voor een lunch: enkele pintxos met een wijntje/biertje. Het was smullen... We waren blij verrast van de rekening. De pintxos betaalden we slechts €1,5/stuk, het wijntje €1,1/glas. 

 Een eiland, bereikbaar via een lang pad. 

 Dit pad werd afgesloten.

We reden verder richting Kortezubi. Hier zou een bos zijn met beschilderde boomstammen, "Bosque de Pintada". We twijfelden even bij aankomst of we de 6km heen en terug zouden wandelden. Onze verwachtingen waren niet hoog gespannen. Maar een wandeling in het bos kan alleen maar deugd doen dus we gingen ervoor. En we werden niet teleurgesteld. Bij aankomst vonden we nummers en vele beschilderde bomen waarop je, als je vanop de juiste plaats ernaar keek, een tekening kon herkennen. 

 Varens à volonté in het bos.

 De enige "motards" die we vandaag gezien hebben.

 De matroos was in haar nopjes bij het zien van zovele kleurtjes.