Van Merzouga naar Midelt

Deze ochtend hadden we onze wekker om 5u45 gezet om de zonsopgang mee te maken. Er waren echter wolken dus heel veel was er niet te zien voor ons, en de andere mensen in de woestijn die ook vroeg waren opgestaan. Nadien kropen we terug even in de tent voordat we naar het ontbijt gingen. 

Na het ontbijt, verlieten we de woestijn, samen met de andere Belgen, en zijn onderweg naar Fez. De rit is echter lang (meer dan de 8 uur rijden) om op 1 dag te doen dus hebben we een tussenstop voorzien in Midelt. De rit viel ons wel wat tegen maar we waren dan ook al serieus verwend met wat we al gezien hebben. De zon liet ons ook wat in de steek. We zijn vele politiecontroles gepasseerd maar tot nu toe zijn we nog "boetevrij". Eens aangekomen in Midelt installeerden we ons in ons appartementje "The Best Stop". 24 euro per nacht betalen we en we hebben geluk, de andere kamer is niet verhuurd dus hebben we het appartementje met dakterras en wasmachine voor ons alleen. De eigenaar heeft een klein winkeltje om de hoog en is duidelijk heel blij met z'n toeristen. Wij met z'n appartementje én goed internet. 

Terwijl het wasmachine onze was aan het draaien was liepen we even rond in het stadje. Het is niet veel soeps maar we hebben al wel een leuke pizzeria gevonden om de hoek en vanaf het terras hebben we zicht op een antennemast met verschillende ooievaars. We hebben al zeker meer dan 8 ooievaars hier gezien. Het zijn niet de eerste ooievaars die we zien in Marokko. Er zitten er wel vaker op de top van de moskee.

In het dorpje liepen we eerder al de Oostenrijkers tegen het lijf. Zij verbleven ook 2 nachten op hetzelfde kamp als ons. De wereld is klein... 

PS: De pizzeria was een succes. De eigenaar bood ons gratis muntthee en koekjes aan en de kleine poes die ons gezelschap hield at de overschot van de scampi's met veel smaak op. We noemden ze "Scampi". 

In de Erg Chebbi tussen de dromedarissen...

Sinds we besloten om naar Marokko op vakantie te gaan, enkele weken geleden, zingen we regelmatig het liedje "In de Sahara, tussen de kamelen...". Wat blijkt... Er zijn hier alleen maar dromedarissen. De beestjes hebben geen fantastisch leven lijkt ons dus een "kamelentocht" staat er niet op ons lijstje. 

We reserveerden voor vandaag een rondrit door de woestijn met een 4x4. De rit was te duur (€50/persoon, inclusief lunch) maar aangezien onze Dokker het in de woestijn niet gaat halen besloten we om eens zot te doen. Hassan kwam ons oppikken met z'n Toyota Landcruiser. Na het bezoek aan het dorp met Senegalezen die wat op de trommels roffelden gaf hij z'n stuur af aan de kapitein die interesse getoond had voor een ritje. De kapitein, chauffeur ad interim, reed ons vervolgens naar een verlaten mijn. We begrepen dat de Fransen er jaren mascara ontgind hadden maar dat moeten we toch nog eens opzoeken. De volgende stop was een Nomadendorp waar we muntthee geserveerd kregen en eens binnen mochten kijken. De nomaden kunnen niet meer zonder de hulp van de inkomsten via de toeristen overleven, en zelfs dan is hun leven wel heel primitief. We beseffen nog maar eens hoe goed we het hebben. Hassan nam het stuur terug over nadat hij wat lucht uit z'n banden had gelaten en we reden wat rond door de woestijn. De rit deed hij eigenlijk in 2x4 en dan nog ging het vlotjes. De volgende stop was nabij een oase waar we eens mochten rond lopen. Nadien werden we terug afgezet aan het hotel waar ook onze auto geparkeerd stond. Daar kregen we een lunch en mochten we ook gebruik maken van het zwembad. Dat vonden we toch wat te fris en te vuil (zand) dus we reden wat rond met onze Dokker en vonden onder andere een bar met wijn en bier. Aangezien het verboden is om te rijden met ook maar iets van alcohol in je bloed bestelden we ons een Fanta en Cola, en namen een flesje Marokkaanse wijn mee. 

Wat lucht uit de banden laten zodat we klaar zijn voor de woestijnrit...

Eens terug op het kamp maakten we kennis met sympathieke Belgen, Fransen en Portugezen. De sfeer zat er vanavond veel meer in dan gisterenavond. We maakten nog een wandeling door de woestijn en waren weer onder de indruk van het vele zand. Het avondmaal werd jammer genoeg terug binnen geserveerd doordat er weer wind was. Gelukkig kon er na het diner wel nog buiten wat muziek gemaakt worden.