We hadden van onze buren enkele wandelkaarten geleend, waaronder eentje van het natuurgebied Serrella. Op vogelvlucht ligt het niet zo ver van de camping maar met de auto rijden we er toch wel meer dan een uurtje over. De rit is heel mooi langs vele dorpjes en met vele bochten. De kapitein werd er zo waar een beetje misselijk van. Eens aangekomen starten we rond de middag aan onze wandeling van net wat meer dan 13 kilometer met een hoogteverschil van rond de 750 meter. Een stevige wandeling maar het ging heel vlot, het wandelpad was goed bewandelbaar. Tot we flink over de helft waren en een afdaling moesten nemen waar er niet echt een wandelpad te zien was. We voelden ons berggeitjes al gaan die wel eleganter de berg af. We probeerden houvast te zoeken aan enkele bomen, deden aan rotsklimmen maar dan zonder touwen en gingen regelmatig bijna op ons gat naar beneden omdat dat de makkelijkste manier was over de losliggende stenen. Het zorgde voor een stevige vertraging over slechts enkele honderden meters en al na zonsondergang kwamen we eindelijk moe aan bij onze auto. De beentjes hadden afgezien en dat zouden we de volgende dagen nog voelen...

We kwamen dik na 20 uur aan in Albir en hadden honger. We gingen een "frietje steken" bij een Hollander, die gelukkig goed frietjes kon bakken.