Samen met familie gingen we kamperen in La Londe-les-Maures. Tijdens deze vakantie leerden we ook de kleine Ruben kennen. Een wolk van een baby van vier maanden die we alleen eventjes hoorden als het etenstijd was. Braaf ventje, de kleine Ruben. Dat gaf ons veel tijd om met de kersverse mama en papa bij te babbelen. Onder andere over ons bootje aangezien dit ons in de steek liet. Voor de eerste keer in acht jaar. De dichtingen in de carburator moeten vervangen worden. Hij lekt immers benzine en zuigt daar lucht aan. We contacteerden een 10-tal winkels voor deze dichtingen maar overal waren ze op bestelling. Heel jammer want dit betekende dat we niet zouden kunnen varen deze vakantie. En net nu we aan zee stonden met caravan en boot. We probeerden nog enkele tijdelijke oplossingen maar het mocht niet baten...
Ruben, de schattigste baby van de camping.
Mexican dinner.
Iedereen was relaxed, zelfs de poes aangezien er geen honden toegelaten zijn op deze camping.
Eén van de versleten dichtingen.
Eerste poging tot reparatie: een dichting namaken uit de tetra-verpakking van de melkdoos.
Ook Ruben heeft dorst.
In Le Lavandou gingen we op zoek naar een soort pasta die tijdelijk een dichting zou kunnen lijmen. We vonden een speciale pasta, op aanraden van een botenwinkel, maar dit bleek niet bestand tegen naft. Dit was onze laatste hoop op enkele uurtjes varen.
Le Lavandou
De mannen proberen de pasta. Toen hadden we nog hoop...
Voeg bij deze foto nog een hele sterke geur van kaas. Stinken, die kaas van de Duitsers. Hopelijk was het toch lekker.
Bij ons rook de kaas heel wat lekkerder, op de pizza's.
Vrijdagavond waren we al terug thuis. Zaterdagavond hadden we speciaal bezoek. 'La Mama' kwam ons een avondje bezoeken. We gingen samen met de buren eten bij de plaatselijke Italiaan. Het was er lekker, gezellig, druk en luid. De plaatselijke zanger was soms wat (te) luidruchtig. Maar dan riepen we maar wat harder.
Onze poes geniet van de rust terug op haar bootje.
