Enkele uren na aankomst in Dubai hadden we onze wekker al gezet voor het ontbijt. We besloten om buiten te gaan ontbijten en vonden een klein barreke waar ze lekkere fruitsla en omelet serveerden. De matroos had toch maar een lange broek aangetrokken en t-shirt dat niet te open was. We namen de metro richting Dubai Mall. Het shopping centrum is bekend voor de grootste indooraquarium, grootste snoepwinkel en de fonteinen net voor het shopping centrum. Voor de fonteinen zouden we later die dag 5 kilometer te voet terug wandelen omdat er maar geen taxi kwam. In het shopping centrum waren alle ketens en merken aanwezig, zo ook Decathlon en H&M. Ook al de fastfoodmerken hadden er een "restaurant". Het was overweldigend. We liepen er wat rond om de sfeer op te snuiven en aten er onze lunch . Shoppen was geen optie aangezien we beperkte bagage hebben. Nadien wandelden we naar La Mer, de kust. We hoopten daar beachbars te vinden en leuke stranden. Beide vielen wel wat tegen. Wat niet tegen valt is het zicht op de vele luxe-auto's die er rond rijden. Een Toyota jeep of Rolls Royce is hier zoals een Renault Clio in Frankrijk. Eten doen we hier altijd bij een keten zodat het betaalbaar is. Buiten het centrum is het goedkoop maar de goeie restaurants in het centrum kennen hun prijzen. En als er al een pintje of wijntje op de kaart staat betaal je er meer dan 10 euro. Onze lever krijgt dus wat rust.
De volgende dag lieten we het zwembad aan ons hotel weer links liggen en gingen we na het ontbijt terug op de overvolle metro naar de soeks en oude centrum. We gingen op zoek naar wat authenticiteit en het "oude" centrum van Dubai. Het werd opgericht ergens in de jaren 50 dus oud is hier relatief. Vele oude mensen hebben we er ook nog niet gezien. Indiërs zijn wel heel talrijk. En regelmatig zagen we ook een bus vol bouwvakkers rijden. In het oude centrum staken we de rivier over met een bootje. We hadden geen cash geld en betalen ging alleen met geld. Gelukkig was het heel goedkoop (1 dirham of 25 eurocent) en trakteerde een dame ons voor een tochtje toen ze ons probleem hoorde. Even later zaten we terug op de volle metro naar Dubai haven en pier 7. Daar voelden we ons natuurlijk goed tussen de boten. We wandelden er wat rond en gingen er eten bij een Libanees. Vervolgens gingen we richting de palm met de monorail. Echt veel kan je niet zien van de palm tenzij je een toegangsticket neemt op een toren. Bij aankomst op het einde van de palm kwamen we weer uit in een shoppingcentrum. Die zijn hier erg talrijk in Dubai.
Eten deden we 's avonds in het oudste restaurant van Dubai waar we de Iraanse keuken leerden kennen. Nadien gingen we terug naar ons hotel om even uit te rusten na onze 2 dagen met in totaal meer dan 50000 stappen. De metro dekt nog niet de ganse stad en dus moet je nog vrij veel stappen, of een taxi nemen. Wij kuierden graag wat rond om ook wat de sfeer op te snuiven. En ook de taxi op de dijk of in het shoppingcentrum lieten we links liggen. De stad is heel groot en een mix van nationaliteiten. De mensen zijn er gedisciplineerd en we voelden ons er heel veilig. Maar toch is het niet helemaal liefde op het eerste gezicht geweest. We vinden het hier allemaal maar wat "fake" en alles lijkt rond geld te draaien. Op naar Vietnam!
