Het weer was de voorbije dagen wat wisselvallig dus we bleven dicht bij "huis". Gisteren gingen we wandelen in Mascarat, officieel een onderdeel van Altea maar het ligt even dicht bij Calpe als Altea. Er ligt een haven, de kust is er mooi maar de vele appartementsgebouwen er rond maken het wat minder idyllisch. Dit deel van Altea is vanuit de stad niet te voet te bereiken. De restaurantjes in de haven waren open en we waren wat verrast dat er toch ook wel wat volk zat.
Zoek de klimmers...
De kloof van Mascarat met een brug voor auto's en eentje voor de treinen.
De hond van onze Franse buren ligt vaak voor een stuk onder onze caravan. We merken dat vrij snel aan Billie haar houding. Haar haar gaat recht staan en haar staart is dubbel zo dik. De hond ligt wel vast en is al wat ouder maar we proberen toch de afstand tussen beide groot genoeg te houden.
Billie zou wel eens een duifje lusten. Maar als het aan ons ligt zal ze nooit in haar leven er eentje kunnen vangen...
Billie gaat al regelmatig eens op bezoek bij de buren. Ze heeft er zelfs al haar eigen speeltjes. Ze is er ondertussen poes aan huis.
Onze poes gaat binnenkort mee terug naar onze grote én kleine boot. We hebben haar al een reddingsvestje gekocht. De eerste reactie was niet zo enthousiast. We gaan het wat in de buurt laten liggen en later nog eens proberen.
Op vrijdag regende het een groot deel van de dag. Wij (lees, de matroos) ging shoppen en kwam thuis met een gouden broek en nieuwe "sjakoesj". "Wij" blij!
