We liggen weer in het midden van het kanaal. We moeten immers plaats maken voor een groot vrachtschip/theaterboot die onze ligplaats nodig heeft om aan te meren. Het is de tweede keer dat we moeten plaats maken voor dit vrachtschip en het zal nog een derde keer naar Beaucaire komen in november. Persoonlijk zijn we geen fan van dit schip. Niet omdat het er wat roestig uitziet maar vooral wegens gebrek aan respect voor de kleine pleziervaart. Dit schip wil graag zijn toegangsdeur net voor de aanmeersteiger hebben. De enige mogelijkheid hiervoor is om zich tegen een klein plezierboot te leggen en hierdoor de hele steiger wat naar achteren te duwen. Voor onze boot heeft dit gelukkig geen gevolgen maar het toont niet echt veel sympathie ten op zichte van de medebootburen.
De Por Qué No dobbert in het midden van het kanaal. Niet altijd even makkelijk om aan en van boord te gaan. Gelukkig is het maar voor enkele dagen.
Het vrachtschip van 387 ton vaart weg uit de haven.
De klussen blijven zich hier aan sneltempo opvolgen. Een kamer parket leggen, geen probleem voor de handige klusser. Ook enkele planten uitgraven en nieuwe planten planten is "een piece of cake". Ik nam het afschuren en verven van het "zonne-afdak" voor mijn rekening. Nu nog de bedekking erop leggen en ook deze klus is weer geklaard.
