Ze streelt de rotsen met haar handen
Trekt de bomen aan hun kruin
Ze wiegt de vogels in haar armen
En slaakt een zucht in elke tuin
Ze tempert zinderende hitte
En maakt de koude ijzig koud
Met haar altijd frisse adem
Blaast zij zonder oponthoud
Ze heeft de gratie van een dame
En is koppig als een kind
Haar naam is Madame Mistral
De Provençaalse wind
Door Nathalie de Wilde
