Er werd zeer hard gewerkt de voorbije week, vooral door de kapitein. De laatste openingen in ons dak werden dicht gelast, roest op ons bootje werd aangepakt en kreeg verschillende lagen verf te verwerken. Jammer genoeg was er wel wat roest te bespeuren. Vijf dagen later ziet de Por Qué No er alweer veel beter uit al zouden we gerust nog een weekje verder kunnen verven en schuren. We laten ons boot echter eerst wat bekomen terwijl wij uitrusten om in de herfst terug onze verfpot bij de hand te nemen.

Onze bootpoes vindt al die schuur- en verfwerken maar niets. Dat maakt veel lawaai en ze mag niet buiten! 

Ook de matroos helpt tussen door eens een handje.