De medewerker van de camping heeft ons uiteindelijk verder aan het onderdeel geholpen. De matroos had 's ochtends om 9u gebeld naar de garage en het stuk was binnen gekomen. Hoera! We wilden eerst een taxi vragen om het stuk te gaan oppikken voor ons. Maar die wilden ons hiervoor eerst komen ophalen om samen het stuk te gaan halen. Dit zou dan een dikke 40€ kosten. Dat vond ook de medewerker te duur. Hij belde even rond en de medewerker van het restaurant naast de camping woonde in Plasencia, de stad waar ook ons onderdeel lag. Die is het voor ons gaan oppikken en om 11u hadden we het onderdeel in onze handen. Een kwartiertje later was het gemonteerd en nog een kwartier later zijn we vertrokken richting het Zuiden, met slechts 26 uur vertraging.
In de voormiddag hadden we de tijd om wat op te ruimen. De kapitein kreeg buiten wat hulp. De poes binnen was minder hulpvaardig en lag rustig te slapen.
Ons plaatsje op de camping was niet slecht. Maar toch hadden we het daar wat gezien...
We zijn zonder problemen ongeveer 500 km meer zuidelijker gereden, naar de regio rond Cadiz, op een camping in El Puerto de Santa Maria. Deze regio is gekend voor steden zoals Cadiz, Jerez de la Frontera, de sherry, Moscatel-wijn en tapas. We gaan het allemaal ontdekken, jammer genoeg met wat minder mooi weer. De weersvoorspellingen vallen wat tegen voor de volgende dagen.
Die avond, op vrijdag de 13de, trokken we vanaf onze camping nog te voet naar El Puerto de Santa Maria, ongeveer 2,5 km stappen. We waren er niet alleen, ook de Spanjaarden waren heel talrijk aanwezig. We gingen mee genieten van het feestje en sloten de avond af met een pizza'tje in een rustig pizzarestaurantje.
De volgende ochtend gingen we te voet (2 km) tot aan de ferry voor een overtocht van ongeveer 30 minuten naar Cadiz. Nog eens op een boot op zee, we waren in onze nopjes. De overtocht kost 2,75€ per persoon, enkele tocht.
Gelukkig was het niet met deze boot dat we naar Cadiz zouden varen.
Dé boot!
De kapitein
Er lagen 2 cruiseschepen voor Cadiz.
Cadiz voldeed aan onze verwachtingen
En ook hier weer zie je 's middags vrolijke Spanjaarden op overvolle terrasjes met een glaasje wijn, sherry of pintje. De non-alcoholische dranken zie je hier niet zo vaak.
Op dit strand is een scène van een James Bond film opgenomen.
Deze straatkatten hebben gelukkig een vereniging die zich over hen ontfermd...
Map-man....
"de grijze poes"
En een half uurtje later stonden we terug op vaste grond in El Puerto de Santa Maria. Meer dan 20000 stapjes hebben we gezet maar ze waren de moeite waard!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten