Bootpoes vs dierenarts

Onze bootpoes is enkele maanden geleden 10 jaar geworden. Tot enkele weken geleden was ze nog nooit ziek geweest. Jammer genoeg zijn we de afgelopen weken al enkele keren ermee bij de dierenarts moeten passeren. Onze queen vindt dat niet leuk, maar het werpt wel z'n vruchten af. Ze laat zich trouwens ook niet van haar liefste kant zien bij de dierenarts. Gelukkig weten zij van aanpakken. 

Ze mankte wat en kreeg ook regelmatig een soort van aanval waarbij ze precies iets wou uitspuwen. Zielig om te zien. Dat manken is ondertussen veel beter. Ze is gisteren voor de eerste keer terug op ons dak vooraan gesprongen. Dat dak is haar favoriete plaats als ze buiten gaat dus we vonden het wel erg jammer dat dat niet meer lukte. We waren zelfs al aan het denken aan een hulpmiddel maar gelukkig lijkt het er nu op dat dat niet nodig zal zijn. 

De aanvallen zijn pas sinds ons laatste bezoek aan de dierenarts deze ochtend geconstateerd als astma-aanval. Dankzij een filmpje van één van de aanvallen heeft hij de diagnose kunnen stellen. De radiografie heeft de dierenarts z'n diagnose bevestigd. Haar longen zijn wat ontstoken, waarschijnlijk omdat ze, net als haar baasjes, allergisch is aan de pollen. Een astma-aanval bij een kat is anders dan een astma-aanval bij mensen. Ze heeft een spuitje gekregen en binnen 2 dagen zou ze geen aanvallen meer mogen hebben. Deze spuit zou de allergieën verhelpen gedurende 6 maanden. En het zou het manken ook ten goede moeten komen. Het klinkt ons allemaal als muziek in de oren. We hebben onze poes ook nog maar eens op een nog strenger dieet gezet. Van light-voeding naar extra-light-voeding. Of het iets uithaalt weten we pas binnen enkele maanden. Onze queen weegt momenteel 5,8 kg wat echt wel teveel is voor een lang en gelukkig leven. 

Eén van haar astma-aanvallen.

Haar baasjes maakten er zich meer zorgen in dan de poes zelf.

De afgelopen week was het weer minder mooi als wat we al gewoon waren. De temperaturen gingen terug onder de 15°C en we hadden weer enkele dagen regen. Dat was even terug wennen. De buitenkussens werden terug binnen gelegd. 

Verder werd er weer heel wat werk verzet, de klanten zijn tevreden, wij dus ook. De kapitein heeft met wat hulp een bad uitgebroken en vervangen door een douche, en de tegels in de keuken een nieuwe laag modernere tegels gegeven. 

 Voor...

Na

Voor...

 Na.

Tussendoor worden er ook nog wat aankopen gedaan via de 2dehands-site "Le Bon Coin". De ene koop blijkt een al wat betere deal als de andere, soms komt er al eens een minder leuke verrassing naar boven maar gelukkig is dit maar heel zelden het geval. 
De matroos zoekt er een beetje vanalles op, van spiegels, radiators tot een kookplaat, matras en een fiets. Al enkele jaren speelde ik met het idee om een andere fiets te kopen. Mijn huidige fiets heb ik gekregen toen ik 12 jaar was en ondanks dat het kader nog in goede staat is moet er heel wat aan vervangen worden om hem terug in orde te zetten. Teveel werk en kosten concludeerde de kapitein dus zochten, en vonden, we een betere. Op zaterdag reden we naar Beaumes de Venise, om er een tweedehandsfiets te gaan kopen. En wat bleek, de verkopers waren Vlamingen. Zij wonen ook al enkele jaren in het zonnige Zuiden. Ondertussen werd de fiets al getest en goed gekeurd. De kapitein heeft zijn fiets ook wat opgepoetst, nieuwe pedalen opgezet (met dank aan de buurman) en we konden al samen een eerste fietstocht maken. 

Boodschappen doen, met de fiets.

Buiten de soms mooie "dealtjes" die je kan doen op Leboncoin, levert het soms wel eens een grappig moment op. Hieronder enkele foto's en advertenties die werden opgeslagen omdat ze grappig of wat vreemd waren.

Vooral een spiegel zoeken is leuk, je krijgt vaak al een eerste indruk van de verkoper(s).

Het voorbije weekend was het gezellig druk in Beaucaire. Dit weekend was het Weekend de l'agriculture et du Terroir. We gingen op zondagavond even kijken en zagen dat het goed was.