We hadden veel positiefs gelezen over Hoi An dus onze verwachtingen waren vrij hoog. Dat werd gelukkig bevestigd. Het oude centrum van Hoi An (Unesco werelderfgoed) is verkeersvrij, alleen voetgangers en fietsers zijn er welkom. Er zijn vele winkeltjes waaronder klerenmakers en schoenmakers die maar al te graag hun diensten voorstellen om kleren of schoenen op maat te maken alsook restaurantjes. Ooit was de stad van de 15de tot de 19de eeuw de belangrijkste handelshaven van Zuidoost-Azië, waar Chinezen, Japanners, Nederlanders en Indiërs zich vestigden. Dit had een grote impact op de architectuur van Hoi An ("ontmoetingsplaats voor vrede").
Eén van de diensten van ons hotel was het gratis gebruik van fietsen. We maakten er direct goed gebruik van om Hoi An te verkennen. De fietsen waren niet echt goed maar we geraakten overal waar we wilden zijn.
Ons ontbijt...
We dachten te gaan zwemmen in het zwembad maar dat bleek toch wat te koud.
De matroos test één van de 650 klerenmakers en laat een kleedje op maat maken.
De moestuinen van Tra Qué village
We hadden gelezen dat een vaartochtje in een "coconut basketboat" een aanrader was, ondanks dat het heel toeristisch is. We probeerden het uit en vonden het heel leuk. Het krabben vangen hoefde voor ons niet maar hoorde bij het pakket. We hebben 2 krabben gevangen en de grote krab viel de kleine aan in het potje. We gooiden ze maar snel terug in het water.
Durian, een gekende (stinkende) vrucht in Azië. Wij zijn geen fan!
Een wonton-hapje met tonijn.
"Lappie" noemde we de lieve poes die ons gezelschap kwam houden op één van de terrasjes. De honden waren niet zo lief voor haar maar de toeristen gelukkig wel.
En dan zie je opeens op Instagram dat je favoriete grafist ook een tekening van Hoi An online zet, net als wij er ook tussen de rijstvelden rond fietsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten