Rondrit door de Cevennes.

Dé tafel heeft eindelijk haar nieuwe thuis gekregen, in den Treize. We zijn tevreden over de grootte van de tafel, en het resultaat. We zien ze het liefst zonder tafeldoek maar met huurders leggen we er toch liever een extra beschermlaagje over.

Donderdagavond hadden we met vrienden in Nîmes afgesproken. We gingen wat vroeger, mede in de hoop om onze gedachten wat te verzetten. Dit lukte niet zo goed, zeker niet na een telefoontje van een Belgisch gemeentehuis en een bezoek aan een rijschool. Gelukkig ging het 's avonds beter toen we met z'n vieren samen aan tafel zaten.

We zochten naar alternatieven voor onze geplande vakantie...

We probeerden samen met vrienden een nieuw adresje uit in Nîmes: "Le Mauvais Quartier". Het is zeker voor herhaling vatbaar, slecht was het daar zeker niet!

Na heel wat stress, en nog meer ergernissen in verband met de kapitein zijn verlopen rijbewijs, hebben we een oplossing voor ons probleem, namelijk het rijbewijs opnieuw doen in Frankrijk. Tijdens alweer een telefoontje met de Franse staat konden ze ons niet met zekerheid vertellen of dit mogelijk was. Volgens hen moest de inspecteur dit goedkeuren omdat er eigenlijk al een Europees rijbewijs is.  We zijn vervolgens op vrijdag langs geweest bij een rijschool om te informeren binnen welke termijn hij opnieuw zijn rijbewijs zou kunnen halen en om te horen wat zij van de situatie dachten. Een nieuw rijbewijs halen zou ten vroegste pas in maart/april kunnen. Sinds enige tijd kunnen ook jongeren vanaf 17 een rijbewijs behalen, maar er zijn niet meer instructeurs dus zijn de wachttijden langer geworden. De bediende van de rijschool belde met twee collega's over onze situatie. Allemaal dachten ze er hetzelfde over, dat de politie er in Frankrijk er niet moeilijk over zou doen zo lang je je bewijs van aanvraag voor een Frans rijbewijs kan voorleggen. We gingen erna naar de politie en belden naar de verzekering en die zagen er geen problemen in. Wij Belgen willen teveel alles volgens de regeltjes volgen. Maar we zijn er niet van overtuigd dat de Spaanse politie er hetzelfde over denkt dus willen we niet het risico nemen dat de kapitein gaat rijden in Spanje, en al zeker niet met een caravan waarvoor de matroos geen rijbewijs heeft. Onze winterzonvakantie zal dus aangepast worden. Dit jaar zal het zonder caravanneke zijn. Wel jammer want ze is nu net helemaal klaar voor de reis. Maar gelukkig hebben we wat vrienden die in Spanje iets verhuren en dus boekten we enkele appartementjes om samen met hen de eindejaarsfeesten te kunnen doorbrengen. En we starten onze trip met vrienden uit Frankrijk die ons vergezellen. Onze rondrit door Spanje werd volledig door elkaar gegooid, vele dingen werden geschrapt wegens minder tijd en geen fietsen bijvoorbeeld. Het zal anders zijn, maar het ziet er ook heel leuk uit. We zullen starten in Altea, een beetje thuis komen. 

Nu die informatie wat doorgedrongen is en we wat plannen gemaakt hebben, kwamen we wat tot rust. Op zaterdag was het mooi weer en maakten we een rondrit door de Cevennes, met de kapitein achter het stuur. De rit werd wat langer dan gepland, ging langs Valleraugue en de Mont Aigoual. Het was heel mooi maar we hebben toch het idee om de volgende keer enkele dagen in de regio te plannen zodat we wat uitstappen in de buurt van ons verblijf kunnen maken. In totaal reden we bijna 6 uur.

En sinds vandaag hebben we ook de sleutels van de nieuwe boot. De koop zal pas morgen rond zijn maar we zijn blij dat we al eens kunnen gaan kijken zijn. Er staan wat van onze spullen op de boot. Weer een nieuw avontuur voor in het voorjaar. Enkele posts gelegen kan je wat meer informatie en foto's vinden over "de nieuwe boot".

Franse administratie deel 5987.

Er zijn zo momenten dat het allemaal wat in de soep loopt. Dat je wat extra grijzen haren aanmaakt. Vaak is dat hier in Frankrijk gelinkt met de Franse staat. 

Zo wachten we op een bevestiging van de haven van Fos voor een grotere ligplaats. We willen dit graag eerst hebben voordat we de zeilboot volledig betalen. Meer dan twee weken geleden werd de aanvraag verstuurd naar de gemeente. Vorige week donderdag zouden ze de beslissing genomen hebben maar we moeten wachten op een brief, via de post, om hun antwoord te kennen. Ze willen dit niet medelen via de telefoon. 

Ook dienen we elk jaar een aanvraag in voor een belastingsvermindering omdat we huisjes verhuren die in een "ZRR"-regio liggen, een wat zwakkere economische regio die extra steun krijgt van de staat. Dit levert ons jaarlijks een belastingsvermindering op van ongeveer 850€. We hebben hier al eens achter moeten zagen maar dan komt het altijd in orde. Enige tijd geleden hebben we hen nog eens gecontacteerd omdat we beseften dat we dit nog niet ontvangen hebben voor 2023-2024. Nu krijgen we te horen dat het verjaard is voor 2023. Ondanks dat we onze aanvraag mooi op tijd hebben gedaan krijgen we toch de belastingsvermindering niet voor 2023 omdat we niet binnen de maximale termijn geklaagd hebben. 

En ook regels ivm een parkeerplaats voor "den Treize" zijn idioot. We wilden onze poort verplaatsen zodat er een auto kan parkeren vooraan het huis. Nu gaat dat niet en moeten wij of de huurders dus altijd op straat parkeren. Bij het informeren voor de bouwaanvraag hoorden we dat dit niet kan omdat de regel is dat je voor je poort ook al de plaats moet hebben voor een auto. Dit gaat niet aangezien we niet voldoende plaats hebben. Ze willen dat je een auto kan parkeren op je stuk grond maar wel alleen volgens hun regels. Het idee was om de poort gewoon 1 meter maximum te verplaatsen. We zetten dit idee dus weer even in de koelkast, of beter, de diepvries. 

Zondagmiddag gingen we even langs in ons appartement om te kijken of de huurders goed vertrokken waren. Ze hadden niet gereageerd op ons berichtje zaterdag met de vraag om hoe laat ze zondag zouden vertrekken. Bovendien hadden ze de verwarming regelmatig op 30°C gezet tijdens hun verblijf dus we vertrouwden het toch niet helemaal. We klopten op de deur, niemand reageerde wat normaal was dus gingen we binnen. En opeens zot er een naakte Zuid-Amerikaanse vrouw voor onze neus. We vertelden dat ze moesten vertrekken. Ze vroeg of ze haar verblijf toch niet met enkele dagen kon verlengen. Dat zagen we helemaal niet zitten aangezien ze de regels niet volgden. Ons appartement was beschikbaar maar zo'n huurders willen we liever niet. Gelukkig kregen we een dag later een boeking voor de vier vrije nachten nog op te vullen. We zullen vrijdag zien hoe goed de huurders deze keer waren. De Zuid-Amerikanen waren trouwens wel nog vrij propere huurders dus op dat vlak was er geen probleem. 

We deden onze auto binnen voor een jaarlijks onderhoud. Tijdens de controle merkten ze dat er een probleem was met twee van onze banden. We wisten dat ze vervangen dienden te worden maar niet dat er een probleem mee was buiten gewoon slijtage. De garage raadde ons aan om onze auto daar te laten en stuurde een offerte voor nieuwe banden. Wij hebben besloten om ermee naar huis te rijden op onze verantwoordelijkheid, en er zelf nieuwe banden te laten onder steken. Hiervoor moesten de nodige papieren getekend worden. Eens thuis hebben we de auto op de parking laten staan tot de nieuwe banden in voorraad waren. Dit liep ook weer moeizaam, de levering duurde langer dan gepland. Eind goed, al goed. We hebben vier nieuwe banden.

Het aanvragen van een Frans rijbewijs. De kapitein wilde nu ook zijn Belgisch rijbewijs inwisselen voor een Frans rijbewijs. Dit moet je doen volgens de procedure van de Franse staat. Ervaring leert dat dit tot tien maanden kan duren voordat je je Frans rijbewijs krijgt. Bij het invullen van de documenten heeft de kapitein, tot grote verwondering, gezien dat zijn rijbewijs vervallen is van 15 oktober 2025. Balen! Dit gooit onze plannen serieus in de war aangezien we binnen ongeveer een week naar Spanje wilden vertrekken met onze caravan. Het lijkt ons geen idee om dit te doen met een vervallen rijbewijs en de matroos mag (en kan) niet rijden met de caravan. Maar als we op de Franse staat moeten wachten dan hebben we dit probleem nog tot minstens na de zomer. We zien als enige oplossing terug een rijbewijs in België aanvragen. In plaats van een reis naar de zon zal het een reis naar de regen worden. De gemeente bekijkt nu met de dienst binnenlandse zaken wat er mogelijk is. 

Om positief te eindigen. We zijn gezond, de verhuur loopt goed en de caravan is klaar om te vertrekken zodra het rijbewijs in orde is!

Bye bye Cha'lut & wandelen in Fontvieille.

Het nepleer van de kussens van onze caravan was al enige tijd aan het afbladderen. En onze poes hielp er niet bij met haar nageltjes... Al enige jaren hadden we in gedachten om de kussens een nieuwe hoes te geven. De zitkussens hadden al een nieuwe hoes gekregen. Toen hoopten we nog dat de andere kussens niet zouden afbladderen maar dus toch. De nieuwe kussenhoezen stikken is heel wat werk en vraagt tijd én "goesting". Die moment was eindelijk aangebroken. We hadden deze zomer stof op de markt in Beaucaire gevonden. De buurvrouw gaf wat tips en hielp de kapitein op weg, gaf het voorbeeld, en de kapitein ging vervolgens weer stevig aan het stikken met de Bernina naaimachine van z'n grootvader, gekocht in 1969. Het resultaat is geslaagd. Ons caravanneke is bijna klaar om op winterzonvakantie te vertrekken.

 

Een straat in Tarascon...

Onze "Cha'lut" hebben we ongeveer twee weken geleden verkocht. Op zaterdag kwamen ze onze boot oppikken om naar Kroatië te vervoeren. Aangezien er veel wind was, was het even zoeken naar een oplossing om de boot op de remorque van de tussenpersoon te zetten maar in Martigues, op een half uurtje varen, kon dit zonder problemen. Om 8u 's ochtends was de kapitein klaar om te vertrekken voor z'n laatste vaartocht met de "Cha'lut". De matroos ging over land. 

Op zondag kregen we een berichtje van de persoon die de verkoop van onze boot geregeld heeft. De boot is goed aangekomen bij de nieuwe eigenaar en krijgt een "polish" zodat hij terug blinkt als nieuw.

Al vaker keken we even binnen in de garage van een buurman. Hij kwam zo nu en dan ook met een mooie bolide naar buiten. Vandaag spraken we hem eens aan. Hij verzamelt blijkbaar Lamborghini's en liet ons z'n collectie zien. Zes heeft hij er, van heel oud naar heel nieuw. Leuk om zo'n gepassioneerde verzamelaar te zien. 

We hadden met vrienden afgesproken om hun nieuwe auto uit te testen. We reden naar Fontvieille en gingen er, na de lunch, wandelen langs de molen van Daudet, de overblijfselen van het aquaduct en kasteel in het centrum van het dorp.

Laat je niet vangen! Dit is geen kat die rustig ligt, het is er eentje met deugenieterij in haar oogjes. Eentje die wil spelen.