14 augustus 2014

Meneer wit en een portie geduld.

De verbouwingen in ons huisje zijn nog altijd niet goed en wel van start gegaan. Daar zit meneer wit voor iets tussen. En eerlijk is eerlijk, wij wachten tot de herfst om er goed en wel in te vliegen. Zolang ons subsidiedossier nog niet is ingediend mogen we nog niet alle werken uitvoeren. 
Meneer wit, de architect van de Franse gebouwen beslist of een bouwaanvraag goedgekeurd wordt of niet. In de eerste bouwaanvraag hadden we een misverstand. Hij had begrepen dat we alleen de ramen die op de tuin uitgaven zouden veranderen, wij hebben het plan om alles te veranderen. Dus moesten we een nieuwe bouwaanvraag indienen. Onze vraag was om de ramen die op de tuin uitgeven de vergroten en de ramen en deur van de voorgevel te vernieuwen net als de gevel zelf. We verkozen om dit te doen in witte PVC ramen en rolluiken. Meneer Wit is het hier niet mee eens. We mogen de werken uitvoeren maar de ramen mogen niet wit zijn en het moeten houten schuifluiken zijn. Ons voorstel werd niet goedgekeurd omdat ons huis dichtbij het kasteel staat.
Hierop informeren we meneer wit, die geen witte ramen wil, dat onze buren rolluiken hebben en ook witte ramen. Zijn antwoord hierop is dat dat wel kan zijn omdat vele mensen ramen vervangen zonder dit officieel aan te vragen. Hoe zou het komen... 
Bovendien staat er 20 meter verder een lelijke appartementsblok die er toch ook niet zonder bouwaanvraag gekomen zal zijn... 
Rechts ons huis. Links onze buren met nieuwe witte PVC ramen. 
Enkele meters verder, rolluik.
We laten opnieuw een offerte berekenen voor aluminium ramen in "tone pierre", beige (RAL1015). Meneer Wit keurde (via zijn secretaresse) deze kleur af. Beige is te dicht bij wit. Dan stellen we lavendelblauw voor tijdens onze vergadering. Zijn reactie: Lavendelblauw? Maar nee, dat is toch niet mooi! Maar welke kleur stelt u dan voor meneer wit? Iets neutraals. Wel daarom dachten we dus aan beige, maar dit heeft u afgekeurd. Wel bij nader zien is dit toch OK voor mij. De 4 weken vertraging dat dit enkele feit bij ons veroorzaakt vind Mijnheer Wit niet zo erg.  
We proberen ook meneer wit uit te leggen dat houten schuifluiken technisch niet mogelijk zijn omdat ons raam 2m20 breed is en dat de luiken dan ofwel voor de gevel van onze buren komt ofwel net niet voor onze deur. Meneer wit blijft er toch van overtuigd dat dit de beste oplossing is. Ons haar komt al recht te staan. Of, waarom maken we onze ramen dan niet gewoon kleiner. Dat is ook mooier. We proberen geduld te hebben met hem en leggen uit dat we dat net één van de troeven vinden van ons huis, veel lichtinval. En dat we bovendien houten schuifluiken niet mooi vinden en nog minder "provençaals", te modern. Het zouden de eerste schuifluiken worden in de hele stad. 
En als we dan de bestaande plooiluiken gewoon verven? Hiervoor moeten we geen bouwaanvraag doen, we mogen zelfs de kleur kiezen. 
Meneer wit: en wat heeft u in gedachten met de voordeur? Wel meneer wit, we dachten de voordeur dezelfde kleur en stijl te nemen dan de ramen, met wat glas zodat we lichtinval hebben in de gang. Een voordeur bijpassend bij de ramen? Nee, dat kan ik niet goedkeuren. "Een voordeur bepaald de stijl van je huis, en mag dus niet in aluminium zoals de ramen, maar moet in hout". Mijnheer Wit is zo vriendelijk om de contactgegevens door te geven van een schrijnwerker die deze deur voor ons kan maken, en dat zal niet meer dan €1400 kosten.
We zijn bij zijn vriendje langs geweest, en kwamen buiten met een prijsofferte van €4600 voor de goedkoopste deur in hout. We gaan toch deze offerte maar eens voorleggen aan meneer Wit. Als hij ze goedkeurd kunnen we een andere leverancier zoeken die een soortelijke deur kan maken. Meneer wit is echter pas terug bereikbaar op 4 september. Terwijl wij eindelijk, na vele maanden, op 2 september ons dossier eindelijk definitief wilden indien. Dit zal ook zo gebeuren, mogelijk zonder aanvraag voor het vervangen van de luiken en de voordeur indien we geen akkoord vinden met meneer wit. Ons geduld geraakt op...
Gelukkig kan even diep zuchten en wat stoom aflaten tegen elkaar ons terug tot kalmte brengen om te genieten van de zomer.
Volle maan...
Mini-ijsje. 
Veel dorst... 
Relaxen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten