Er zijn momenten in het leven dat alles mee zit, en momenten dat alles wat tegen zit. We spartelen momenteel in de fase dat alles wat tegen zit.
- De groendienst van Beaucaire heeft weer maar eens tegen onze auto gereden met hun grasmachine. Deze keer is de kras nog dieper dan de vorige krassen.
- De verzekering van onze Por Qué No zegt onze bootverzekering op. Ze hebben door dat we officieel niet meer in België wonen en willen ons dan niet meer verzekeren. We krijgen twee weken de tijd om een andere verzekering te vinden. De Franse verzekering willen of geen zelfbouwboot verzekeren, of geen boot onder Belgische vlag verzekeren, en/of een expertiseverslag van de boot op het droge. Na veel mailen en rondbellen hebben we een verzekering gevonden zonder expertiseverslag maar met de verplichting dat we onze boot onder Franse vlag inschrijven. Dit voorstel kwam binnen op vrijdagmiddag toen we eigenlijk al wat alles geregeld hadden om onze boot maandag uit het water te halen. Dit werd dan terug afgeblazen.
- Ons subsidiedossier in ons huis zit wat vast door de installatie van een ventilatiesysteem. De professional die we gekozen hadden heeft niet het juiste certificaat en de twee anderen waarvan we eindelijk een offerte hebben mogen ontvangen denken dat er goud zit in die machines. Bovendien zijn ze druk bezet. Sinds gisteren hebben we eindelijk een afspraak voor een installatie op 11/11.
- De matroos is haar zaak aan het opzeggen met het nodige papierwerk. Volgend jaar kan er dan een nieuwe zaak, met nieuwe activiteit gestart worden.
- En dan zijn er nog problemen met de kapitein z'n huis in België waar er een huurder wissel is en een waterlek geweest is.
Maar er zit dus eindelijk wat licht aan het einde van de miserietunnel en alles lijkt zich wat op te lossen.
Foto's van onze boot voor de verzekering...
Tussendoor gaan de werken in ons huis verder. De badkamer boven is betegeld maar moet nog gevoegd worden en de inbouwkasten van Ikea zijn al gekocht en geïnstalleerd. De laminaat in de kamers is bijna een feit en de plinten staan er al bijna allemaal tegen.
Toch een groene en geen houten tegel in het douchebakje.
"Pax"-kasten kopen in de Ikea. We kregen ze net in de auto maar dan moest de matroos wel mee kijken langs rechts aangezien de kapitein niet veel meer kon zien langs die kant.
Kiekeboe!
De kapitien riep: "Bibi, kom je even naar boven en breng een potlood mee".
In de handleiding van Ikea staan 2 personen getekend waarvan 1 met een potlood achter z'n oor. Uiteindelijk kon de kapitein de kasten makkelijk alleen in elkaar zetten.De matroos is tussen het poetsen door nog de deuren aan het stomen, kuisen en schuren. De wax is een viezigheid onder de nagels maar gelukkig worden de deuren alleen maar mooier.
Binnen twee weken komen ze de put graven voor ons zwembad. Aangezien we dachten dat we volgende week op de bootwerf zouden doorbrengen begonnen we deze week verder onze tuin te snoeien en zochten we iemand die geïnteresseerd was in gratis hout. Die moest in ruil dan wel de stronk van de plataan nog afzagen. We hielpen mee met het inladen van zijn remorque en auto. Hij zou volgende week nog terug komen voor de tweede lading. Wij zelf deden nog eens twee bezoekjes naar het containerpark.
We hopen dat we de mensen die de put komen graven ook vooraan onze struiken gaan willen uitdoen.
We zijn al stevig aan het brainstormen over de keuken. De opties zijn een houten olijfgroene of een witte keuken.
Deze keuken in olijfgroen en niet donkerblauw, is nog wel een optie.
Het voorbije weekend was regenachtig. Gelukkig hadden we de voorbije dagen alweer wat zon.
Die jeugd van tegenwoordig...
Sinds enkele maanden is er een nieuw restaurantje op het plein voor het gemeentehuis. We hadden er al veel positiefs over gelezen en gingen dus eens eten in "Casa Michelangela". De "pinsa" was lekker maar de bediening wat chaotisch doordat de Italiaan er alleen voor stond en er vrij veel mensen wat kwamen drinken op z'n terras. Er was iets te doen rond Halloween in het gemeentehuis wat een lange rij veroorzaakte en dus dorstige mensen opleverde. Wij vonden zijn prijzen voor de wijn toch wat overdreven: €19 voor een fles wijn die in de winkel nog geen vier euro kost of €8 voor 1/4 wijn van een vatje. Onze favoriet blijft toch een andere Italiaans restaurant in Beaucaire, uitgebaat door Fransen.
's Avonds gaat onze poes vaak op haar krabpaal zitten, om mee tv te kijken. Soms zetten we ook nog eens cat tv op. Zij is fan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten