Wat al zeker was is nu helemaal definitief zeker... Billie Lili zal nooit kleine poesjes krijgen. Ze werd gisteren gesteriliseerd. We probeerden een nieuwe dierenarts uit waarvan we goeds gehoord en gelezen hadden. We wilden liever niet terug gaan naar de dierenarts die onze Queen behandeld heeft.
De dierenarts was wat kortaf toen we ze gingen afzetten 's ochtendsvroeg en vroeg zelfs niet onze naam of gegevens. We zeiden dat we een afspraak hadden om onze poes te laten steriliseren. Hij nam het mandje aan en zei dat we ze vanaf 14u30 mochten komen halen. Dat gaf ons niet zo'n fijn en gerust gevoel.
Gelukkig was hij meer van zeg in de vroege namiddag toen de matroos onze poes gingen terug halen. Ze was al wakker maar nog heel suf. Haar buikje was deels kaal geschoren, er waren rode sporen van het ontsmettingsmiddel en een verbandje. Zielig om te zien. De dierenarts vertelde de matroos dat de ingreep goed was verlopen en raadde aan om Billie die dag in een afgesloten ruimte rustig te laten bekomen. Eens thuis toverde we de living om tot ontwakingskamer. De patiënt was in het begin heel onrustig en waggelde wat rond. Gelukkig werd ze na ongeveer 2 uurtjes wat rustiger. De avond bracht ze in haar mandje door.
Blij waren we toen we de volgende ochtend een ronkende poes hoorden die probeerde in onze slaapkamer binnen te komen. Billie deed terug waar ze goed in is, kattenkwaad uithalen, lekjes geven en ronken. She is back! En ze had honger...
De volgende week zou ze wat rustig moeten blijven. En volgende maandag mag het verband eraf. Benieuwd of dat rustig blijven gaat lukken met onze "spring int veld" .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten