Een "trekking" met Mimi.

Ta Van is een leuk maar niet slaperig dorpje. Al van 's ochtends vroeg hoor je wel ergens muziek. Vandaag hadden we onze wekker weer gezet om te gaan "trekken" samen met Mimi. Als we het goed begrepen hebben behoort zij tot de Black Hmong stam. We wandelen vanaf de homestay met haar de bergen in en zouden ongeveer 15 kilometer met een hoogteverschil van meer dan 700 meter samen wandelen. Toen we vertrokken liepen er nog twee andere dames mee. We begrepen het niet goed. Tot we na een kwartiertje stappen vroegen of ze familie waren en ons dan duidelijk werd dat de vrouwen mee wandelden in de hoop ons iets te kunnen verkopen. Ze hadden al geprobeerd om contact met ons te leggen door te vragen wat onze namen waren en waar we vandaan kwamen. Onze "dong" was wat laat gevallen. 's Middags lunchen we bij haar thuis. Haar huis is voor ons eerder een schuur dan een huis. Ze kookt er binnen met wat hout en vuur en zonder schouw. Verluchting is er wel omdat de schuurt niet mooi dicht gemaakt is. Maar het is toch wel vreemd voor ons om te zien. Haar dochter doet ook trekkings met toeristen en die kwamen een half uurtje na ons ook aan. Samen aten we in de schuur het gebakken ei, kool en varkensvlees met rijst. Na de lunch wandelden we verder terug naar het dorp. Mimi weet goed waar de plaatsjes zijn om foto's te nemen maar jammer genoeg is er niet zoveel groen op de rijstvelden in deze tijd van het jaar. Dat is eerder in de zomer. Ze vertelde ons ook dat ze haar man twee jaar geleden verloren is, aan een hersenbloeding als we het goed begrepen hebben. Ze heeft vijf kinderen, 4 dochters en 1 zoon. De oudste is 19 en al getrouwd en heeft ook al een zoontje. De jongste is 10 jaar oud. Vele monden te voeden. Op de boerderij heeft ze 5 buffels, kippen, varkens, honden en poezen. Ze wordt dit jaar 40 jaar oud. Naar school is ze niet geweest. Het gebrekkige engels dat ze spreekt heeft ze zelf geleerd. Ze heeft wel 2 GSM's. Heel belangrijk voor haar want via die telefoons kunnen potentiële klanten haar bereiken. Geen makkelijk leven maar toch zijn we er niet van overtuigd dat ze met ons zou willen wisselen. Ze begreep niet goed dat wij geen kinderen hebben en op 1000 kilometer van onze familie wonen. Dat lijkt in haar wereld ondenkbaar. 

Er hangt nog een stukje varkensvlees boven de pot. 

Sommige stoeltjes zijn hier mini om op de grond dingen te doen.