De woorden "flotsam" en "shipwrecked" zeiden me tot nu toe niet zo veel. Tot ik de blog Cometosea.us (link) las van de wereldzeiler Jack op zondag. Jack heeft al duizenden miles afgelegd met zijn houten zeilboot de voorbije jaren. Hij vertrok in 2005 op wereldreis.
We leerden Jack in Aïgues-Mortes kennen toen hij aanmeerde tegen onze boot. Ik had de blog al meer dan een week niet meer open gedaan en vroeg me af waar Jack ondertussen zou zitten met zijn zeilboot. Zeer verbaasd lazen we woorden als "flotsam" en "shipwrecked" en zagen een foto van een zee met hout in. We hebben de tekst vier keer gelezen en nog maar eens de woorden opgezegd. Tot onze spijt begrepen we het correct. Jack zijn boot is tegen de rots geslagen en is niet meer. Gelukkig Jack nog wel! Het gevoel dat we hierbij hebben is niet te beschrijven. Als je zelf op een boot woont besef je misschien des te meer hoe erg dit is...
Por Qué No & Fleet Wood naast elkaar in Aïgues-Mortes.
De Fleet Wood naast de Por Qué No op zee. Voor ons was het een zeer spannend stukje varen, voor de Fleet Wood was het routine. Moeilijk te beseffen dat deze boot nu, enkele weken later, er niet meer is.
Dat is inderdaad verschrikkelijk. Zo zie je dat de zee nooit voorspelbaar is.
BeantwoordenVerwijderen