Een keuken kopen in de Ikea: "C'est très simple!"

We hebben het geluk om in Le Pontet, achter Avignon, een Ikea (en vele andere grote winkels) te hebben. Niet dat we zo'n Ikea-fans zijn (toch niet allebei :-)) maar soms is het toch interessant voor bijvoorbeeld lakens, douchegordijn, verlichting en zoveel meer. Zoals ook een keuken. 

Niet voor onszelf maar voor een klant trokken we vandaag naar de Ikea met een lege "break" en een porte-bagage in de koffer richting Ikea. Eens op de parking aangekomen waren we zeer blij verrast om te zien dat het rustig was in de Ikea. Ook aan de keukenafdeling ging alles relatief vlot. Al was het wel nodig om de keuken een klein beetje aan te passen omdat niet alles in stock was. Maar een uurtje later hadden we de bon met al de onderdelen voor de keuken. Ik had wat moeite om met het volgen richting kassa toen ik al de soldenartikelen in een sneltempo moest passeren maar het zou nog even wat werk kosten om het eerste deel van de keuken zelf op de kar te laden, het tweede deel gaan af te halen na de kassa en alles in de auto te steken. Dus ik schakelde mee in een hogere versnelling. 

Weer een uur later stonden we aan de auto met een keuken inclusief frigo, oven en kookplaat. Ik vind het altijd een beetje grappig om mensen op de Ikea-parkings te zien sukkelen om alles in hun auto te krijgen. Maar ik heb het geluk gehad om altijd een break gehad te hebben waar al wat meer plaats in is. Natuurlijk nooit genoeg want we hebben ook al eens aan de Ikea in Lille gestaan met meer Ikea-spullen dan in onze auto in konden.

Maar niet deze keer! Of toch wel... We hadden wel aan de porte-bagage gedacht maar de inbussleutel en sleutel van de porte-bagage hadden we niet bij. Uit automatisme lagen deze tools mooi op hun plaats, in de andere auto. De uitdaging kon beginnen... Even over en weer rijden vonden we maar niks want dat zou meer dan een uur kosten en het was al bijna 20u. Dan maar even in de Ikea gaan vragen voor een inbussleutel ("clé inbus?", na even opzoeken weten we nu dat het "une clé allen" is). Hmm, de dame keek me even vreemd aan. Dat bleek niet het juiste woord voor deze sleutel. "Zo een sleuteltje dat je vaak gratis krijgt om iets in elkaar te steken". Ik ging met 3 maten inbussleuteltjes naar buiten. Enkele mensen keken met veel interesse naar onze auto en erna naar al de pakjes die ernaast lagen. We hadden weddingschappen kunnen afsluiten met hen want ze waren vrij zeker dat het niet ging lukken. 

Het kostte wat pas- en meetwerk maar met het werkblad op de porte-bagage konden we richting Beaucaire. Gelukkig dat één van de inbussleutels paste om de porte-bagage min of meer te bevestigen. 

De auto stak boordevol met frigo, oven, kookplaat en de rest van de keuken. Ik had een déjà-vu en beloof plechtig dat ik niet meer ga lachen met mensen op een Ikea-parking. 

Ik had nog een plaatsje vooraan, met onze bootpoes haar nieuwe kattenbak op mijn schoot.

De levering in het centrum van het stadje was nog een laatste uitdaging vandaag. Gelukkig zijn de Fransen het gewoon dat je met je auto even het straat blokkeert. Weer een extra streepje bij ons integratieproces. :-)