29 juni 2016

Leven in Tarascon

We gingen samen met onze toeristen naar Gordes, een dorpje op een vooruitspringende rots van het Luberon-gebergte. Een dorpje dat vaak overspoeld is door toeristen, ook toen wij er passeerden. Daarom lieten we het dorpje verder links van ons liggen en reden we door naar de Abdij van Senanque. Op zoek naar lavendel. We waren echter net wat te vroeg. De lavendel was nog niet helemaal in bloei.


Vader en dochter.
Toeristen op de foto.
De abdij van Senanque.




 De stoere mannen.



In Beaumettes vonden we een rustig dorpje, met een caféetje dat open was en een schattige poes.  

Het jaarlijks feest in Tarascon was het voorbije weekend. Vijf dagen was er altijd wel ergens iets te doen. Wij gingen even kijke0n op zondagochtend naar de stoet met de "Tarasque". Het monster Tarasque zou in Tarascon geleefd hebben en werd er met behulp van de heilige Martha verslagen. Alphonse Daudet publiceerde enkele boeken die zich in Tarascon afspelen waaronder "Tartarin de Tarascon".  Elk jaar wordt er op de laatste zondag van juni een festival gehouden waarbij Tartarin en de Tarasque worden herdacht.  



 De Tarasque...


 De Tartarin.



Ons huisje was nog enkele dagen vrij. Daar hebben we gebruik van gemaakt. We installeerde ons in ons huisje in de Provence en nodigden vrienden uit voor enkele barbecues.  






We hadden van onze eerste gasten al wat tips gekregen. Deze hebben we ondertussen ook allemaal uitgevoerd.




Onze bootpoes is in haar nopjes in haar tuintje.
Ondertussen is het hier zomer, met elke dag zon en 30 graden. Hier waren we al lang op aan het wachten. Eindelijk is het zo ver!

19 juni 2016

Wandeling in St-Bonnet-du-Gard & Sernhac

We kozen vandaag voor een wandeling dicht bij huis, nabij Sernhac op minder dan 20 km van Beaucaire. We kenden de dorpjes van naam maar hadden er nog nooit echt in rond gewandeld. De wandeling stond aangeduid als makkelijk en was maar 6 kilometer. Uiteindelijk zal ze ongeveer 7 kilometer geweest zijn omdat we enkele keren verkeerd gewandeld hebben en ze was eerder gemiddeld met wat klimwerk. Een aanrader. De wandeling kan je vinden op Visorando.


 Gezellig restaurantje bij de parking waar de wandeling start. 










De wandeling ging langs twee tunnels in Sernhac. Spannend! 









Als afsluiten gingen we een fris Belgisch pintje drinken met vrienden op een terrasje. Wat wil een mens nog meer...