Col de Turini

De zotte bende reed verder naar hun volgende stop. Wij reden naar de "Col de Turini". Deze ligt achter Monaco, in de bergen. We hadden de weg naar de col gezien op Google Earth en meer hadden we niet nodig om overtuigd te zijn dat dit de moeite waard zou zijn. En dat was het zeker!

Vrij snel na de start van onze trip kwamen we toe in Sospel. Een mooi stadje met een gezellig marktje op donderdagvoormiddag. Hier zochten we onze lunch in een plaatselijk supermarktje dat we vervolgens opaten met zicht op het mooie stadje.

We reden verder richting de top. De bochten volgenden elkaar in sneltempo op. De mooie uitzichten ook! 

We hadden soms het gevoel dat we in Oostenrijk waren. 

Op de top reden we in de mist. Gelukkig was het een baantje met eenrichtingsverkeer. 

Op onze laatste avonden wandelden we nog even naar het strand van Antibes waar we enkele vissers en zwemmers tegen kwamen.  

De dagen zijn voorbij gevlogen. De weg naar huis reden we langs de kust. We ontdekten nog enkele mooie baaitjes, voor de volgende vakantie. 

Vaartocht op de kust van Antibes

We hadden voor een namiddag een boot gereserveerd. Het moment van vertrek naderde en jammer genoeg was de zee niet echt rustig te noemen. We vroegen de verhuurfirma of het wel mogelijk was om te gaan varen. Ze zagen er geen probleem in. We hoorden ze wel even later aan de telefoon zeggen dat de huurboten met 6pk motor, voor huurders zonder vaarbewijs, vandaag niet mochten uitvaren. 

De haven uitvaren ging vlot. Daarna kregen we regelmatig allemaal een douche. De ene golf na de andere maakte ons nat, er was geen ontkomen aan. Foto's nemen tijdens het varen was onmogelijk.

Het werd een leuke namiddag, zeker nadat we een rustig baaitje gevonden hadden. Voor degenen onder ons waarvoor het de eerste vaartocht op zee was werd het alleszins een memorabel tochtje. Toen we de haven terug invaarden waren we net "verzopen kiekens". Tijdens het tanken zagen we een RIB binnenvaren waarop al de passagiers nog droog waren. We begrepen er niets van. Toen we dit tegen de verantwoordelijke van de verhuurfirma zeiden vertelde ze ons dat de RIB's of semi-regide boten veel minder last hebben van een wilde zee dan de polyester-boten zoals wij gehuurd hadden. Laat dit een les voor ons zijn voor de volgende keer. 

 De kapitein en één van zijn matrozen. Toen nog droog.

 Nog even wat uitleg over de boot voordat we vertrokken.

 Lunch op de boot.

 Zin in pizza in het baaitje? Daar kan voor gezorgd worden.

 Zwemmen. De zee tussen de 2 eilanden was nog aangenaam warm.

 We hadden zelfs een douche aan boord.

 De verzopen kiekens. :-)

Na een douche met zout water reden we naar Juan-les-Pins voor een etentje met de voetjes in het zand.

De nichtjes.