Op zoek naar paarse lavendel...

Onze vakantie is vandaag begonnen, nadat de berg strijk was weg gewerkt. We reden naar de regio van Gordes op zoek naar de Abdij van Sénanque. Ik had immers al vele mooie foto's gezien van een abdij met zijn voeten in de paarse lavendel. Die wou ik ook hebben.

 Gordes, een stadje dat zeer populair is bij de toeristen.

Enkele kilometers voorbij Gordes hebben we de abdij gevonden. Hiervoor hadden we eigenlijk zelfs onze GPS niet nodig. De chinese toeristen volgen was voldoende...

 Genieters van het uitzicht...

Hierna volgen enkele foto's van de abdij met lavendel in een poging om dé foto te kunnen maken... 

 Van hieruit werd de foto op de postkaartjes genomen. En erna waarschijnlijk wat bij gekleurd met de computer. Of misschien waren we nog net wat te vroeg om de paarse lavendel te bewonderen. De diepe paarse kleur zat er nog niet in.

 We zochten en vonden deze abdij met lavendel. Weliswaar iets minder paars dan op de postkaartjes.

De abdij konden we niet meer bezoeken wegens te laat. Dit houden we voor een volgende keer. We reden erna door naar het dorpje Venasque. Dit zou volgens onze GPS een bezienswaardigheid zijn. Eens aangekomen zagen we dat dit dorpje bij de één van de vele mooiste dorpjes van Frankrijk hoort.  

 Het uitzicht...

 De toeristen...

 De Mont Ventoux in de verte.

 De boze waterspuwer.

Om af te sluiten nog even een zwembad gaan kuisen voordat we morgen op vakantie vertrekken. De poes van de buren kwam supporteren... of was misschien al aan haar aperitief begonnen. Water met een chloorsmaakje...

We kopen een boot... euh sloep.

Er stond al langer een sloep op ons verlanglijstje. Eentje waarmee we op het kanaal zouden kunnen gaan varen en het ganse jaar door in het water kunnen laten liggen. De sloep mocht dan ook niet te duur zijn. Wie zoekt, die vindt zegt het spreekwoord. Dankzij een populaire franse zoekertjeswebsite (Le Bon Coin) hebben wij gevonden. We zijn dus een bootje rijker. Onze sloep kan nog wel een likje verf gebruiken en ook het motortje dat we erbij gekocht hebben heeft wat aandacht nodig. We hopen er snel veel plezier aan te beleven.

 Gelukkig hebben we een aanhangwagentje zodat we onze sloep naar de haven van Beaucaire konden transporteren.

 We konden wat hulp gebruiken om onze boot te water te laten. Gelukkig was onze buurman paraat.

 Het varen gaat momenteel nog wat moeilijk zonder roeispanen en motor die nog niet draait.

Onze sloep lieten we vrij snel alleen in de haven want er waren nog boodschappen te doen, waaronder een schotelantenne van 1,5 meter.  

We hebben deze week bekenden die in de regio verblijven, ideaal voor ons dagje ontspanning goed te besteden. We deden samen een rondrit door de Cevennen. 

Onze eerste stop was in Sauve. We waren nog nooit in dit dorpje geweest en hadden de tip gekregen dat er een goed restaurantje was hier. We waren er rond lunchtijd. 

Het restaurant Comptoir l'Evesque was zeer goed en gezellig. Het lunchmenu voor €14,5 was één van de betere dat we al gegeten hebben in Zuid-Frankrijk.  

Daarna zochten we de kleine wegjes op met zeer smalle straten en mooie panoramische uitzichten. 

 Een bochtje meer of minder...

 Idyllisch picknick-plaatsje.

Op onze rondrit kwamen we een overijverige aardedumper tegen. Hij was aarde aan de kant van de weg aan het storten. Hij was echter met zijn vrachtwagen wat te diep gereden met als gevolg dat hij zijn bobcat ging halen omdat hij met zijn auto niet meer weg geraakte. Toch niet richting de weg. Twintig minuutjes later was de weg weer vrij en konden we verder rijden. Die Fransen... 

We stopten ook in St-Jean-du-Gard, ondertussen hadden we grote dorst! Wat wil je met dit warme weer... 

 

We sloten onze dag in schoonheid af met een etentje in Alès Plage. Zeer fijn en gezellig. Als we hier in de buurt zijn springen we er zeker nog eens binnen om van het mooie uitzicht op de Gardon te genieten.