Benicassim

We lieten woensdag Marbella achter ons en reden 770 km noordwaarts tot in Benicassim, nabij Valencia. De vakantie loopt ten einde. We proberen nog zoveel mogelijk uit onze laatste dagen te halen al werkt de zon ons wat tegen. Het weer voelt wat Belgisch aan, de ganse dag wolken, soms eens een straaltje zon. Gelukkig geen regen.

 Op weg richting Frankrijk.

 Nachtje op de parking voor de Lidl in Benicasim. Geen slecht uitzicht en 's ochtends vers brood. ;-)

 Nog eens dé Sangria gaan drinken in Oropesa del Mar, een goeike en vers gemaakt.

 Het uitzicht vanop het terras. Met een blauwe hemel zou het wat mooier zijn.

 Zonsondergang, toen was er dus zon.

 Onze poes speelt verstoppertje.

Vandaag rijden we alweer verder, 400 km noordwaarts naar L'Estartit.

El Torcal & Garganta del Chorro

Onze vakantie vliegt voorbij. We zijn onze laatste week al gestart, met weeral een gezellig etentje bij de buren. 

Tijdens onze laatste dag in de regio van Marbella reden we weer het binnenland in richting El Torcal de Antequera. Het is een natuurgebied op ongeveer 14 km van het stadje Antequera. In het natuurgebied vind je uitzonderlijke kartstische rotsformaties, één van de meest indrukwekkende landschappen van Spanje volgens kenners. Er zijn twee wandelingen uitgestippeld vanaf het bezoekerscentrum. Wij gingen voor de lange wandeling van ongeveer twee uur. Het heeft wat geregend de afgelopen dagen dus we passeerden vele plassen, rotsen en andere glibberige toestanden wat onze wandeling weer wat avontuurlijker maakte. Het kalfje dat tussen de rotsen vast lag enkele minuten na de start van de wandeling was even slikken, net als de volwassen koeien die we opeens tegenkwamen op ons wandelpad. We hebben het gehaald en het was zeker en vast de moeite! 

Onze wandelroute.

 Smalle doorgang...

 Oeps, enkele koeien op ons wandelpad. Spannend!

We wilden vervolgens graag de beroemde kloof "Garganta del Chorro" zien. We wisten ongeveer waar deze kloof te vinden was maar niet exact. We zochten dus in een cirkel van ongeveer 30 km naar dé kloof. Met succes. Nabij het stadje "El Chorro" vonden we de beroemde Caminito del Rey (het Koningspad), één van de gevaarlijkste wandelpaden ter wereld, langs de Gargante del Chorro. Dit is een diepe kloof die wordt omringd door honderden meters steile rotswanden. Alleen al bij de aanblik van het drie kilometer lange wandelpad dat deels tegen de hellingen is gespijkerd, krijg je hoogtevrees. Het pad werd aan het begin van de 20ste eeuw aangebracht voor de aanvoer van materiaal voor de bouw van een stuwdam, el Conde del Guadalhorce, later werd het een wandelpad van Alora naar Campillos door de El Chorro kloof. De voormalige Caminito del Rey werd echter in 1905 gesloten omdat er teveel ongelukken gebeurden. In 2006 heeft de Junta de Andalucia een paar miljoen beschikbaar gesteld voor de restauratie van het pad. De werkzaamheden zouden in 2011 aanvangen, maar de onderhandelingen zijn nog steeds gaande. Begin 2010 verongelukte een Zwitserse bergbeklimmer door een val van zes meter. Hij was het zesde dodelijke slachtoffer in twaalf jaar.

 We zagen in de verte mensen "wandelen" over het gevaarlijke wandelpad. Indrukwekkend om ze te zien wandelen op de kloof.

Morgen rijden we terug richting Midden-Spanje om nog enkele dagen te genieten van de zon voor we terug aan het werk gaan.

Toeristen in Júzcar, Ronda en Setenil de las Bodegas

Via de A397, een baan gekend door vele motorijders, reden we richting Ronda met een tussenstop in Júzcar. De baan is één van de leukste die we ooit gereden hebben. We waren duidelijk niet de enige die er zo over dachten.

 Zoek de berggeiten.

Júzcar, een blauw dorp in Spanje en trekpleister voor toeristen. Het dorp werd op vraag van Sony Pictures España op 16 juni 2011 de plaats voor het internationale persevenement van de film de Smurfen in 3D. Sony had de inwoners gevraagd of ze hun dorp in de typisch blauwe kleur van de Smurfen (Pitufos in het Spaans) wilden schilderen. Er werd gestemd en het plan werd aangenomen. In mei 2011 begonnen de verfwerken en ze duurden ongeveer 3 weken. Er werd ongeveer 9000 liter smurfblauwe verf gebruikt. Vooraf werd beslist dat het dorp blauw zou blijven tot het einde van de zomer 2011 maar door het succes bij de toeristen werd er opnieuw gestemd in december 2011 en werd beslist dat het blauwe Smurfenthema zou blijven tot nader order. Twee huizen waren al terug wit toen wij het dorp bezochten.

 Een mooi wit dorp in de bergen.

Ronda is één van de oudste steden in Spanje en ligt ongeveer 100 km van Malaga. Het was er op zaterdag gezellig druk, en niet alleen door de vele toeristen. De Spanjaarden probeerden nog een koopje te doen in de vele winkels die het stadje rijk is. Wel vreemd dat deze winkels, ook op een zaterdag, vanaf 13-14u ongeveer dicht gaan tot in de namiddag.

 Jaja, wij drinken ook water. ;-)

De belangrijkste bezienswaarigheid van Ronda is de brug "Puente Nuevo" van waarop je een adembenemend uitzicht hebt op de kloof El Tajo, die de stad splitst in een oude en nieuwe wijk.

 De vele bloesems zijn een vaste waarde geworden tijdens onze reis door Spanje.

 Puento Nuevo (de nieuwe brug) is 120 meter lang en 98 meter hoog. De eerstgebouwde brug is na 6 jaar ingestort (1741), de huidige brug werd voltooid in 1793 na 40 jaar bouwen. De brug is gemaakt van stenen die terplaatse gedolven werden. De ruimte onder de boog werd vroeger gebruikt voor een aantal doeleinden, zoals een gevangenis en museum.

 Net als in Sevilla zijn ook in Ronda paarden met koets die de toeristen door de stad rijden tegen vergoeding.

 Het uitzicht, het blijft heel erg indrukwekkend.

 Doorheen Spanje merken we op dat zeer veel huizen wat gevangenis-allures hebben met de tralies die voor de ramen staan. We veronderstellen dat dit als beveiliging is tegen inbraak of is er nog een reden. Gelukkig zijn de tralies voor de ramen in Frankrijk nog niet zo talrijk als in Spanje.

We reden door naar Setenil de las Bodegas, een uniek dorpje onder de witte dorpen in Andalusië. Setenil is ontstaan uit een netwerk van grotten in de rotsen boven de Rio Trejo ten noordwesten van Ronda. De witte huizen lijken uit de rotsen te komen. Sommige van de huizen hebben daken van rotsen. Ook de straten worden soms overdekt door de rotsen. Er zijn vele leuke bars en restaurantjes in Setenil waar je een terrasje kan doen onder de rotsblokken.